مقدمه

طبق پیش بینی های انجام شده با پیشرفت روافزون تکنولوژی ساخت مدارات مجتمع، تعداد هسته های پردازشی در چند پردازنده های روی تراشه به ۱۰۰۰ هسته در سال ۲۰۲۰ و تعداد اجزای پردازشی و ذخیره سازی در سیستم های روی تراشه نیز به ۳۰۰ واحد در سال ۲۰۱۵ خواهد رسید. از سوی دیگر، قابلیت ها و پیچیدگی برنامه های کاربردی به سرعت در حال افزایش است.

فهرست مطالب :

فهرست جدول‌ ها

فهرست شکل‌‌ ها ‌

فصل ۱- شبکه روی تراشه پویا 

۱-۱- مقدمه

۱-۲- مکانیزمهای ارتباطی درون تراشه سنتی

فصل ۲- شبکه روی تراشه

۲-۱- مقدمه

۲-۲- معرفی شبکه بر روی تراشه

۲-۳- چرا شبکه روی تراشه ؟

۲-۴- اهمیت NoC

۲-۵- روند تکنولوژی

۲-۶- مشخصات متمایز کننده NoC

۲-۷- ویژگی های اساسی شبکه های روی تراشه

۲-۷-۱- همبندی

۲-۷-۲- الگوریتم مسیریابی

۲-۷-۳- روش های راهگزینی

۲-۸- لایه بندی شبکه بر روی تراشه

۲-۹- معماری روی تراشه

فصل ۳- طراحی اجزای شبکه روی تراشه

۳-۱- طراحی سوییچ

۳-۲- طراحی پیوند

۳-۳- طراحی واسط شبکه

۳-۴- معرفی چند الگوریتم مسیریابی

۳-۵- الگوریتم های مسیریابی وفقی جزیی Torus

۳-۶- الگوریتم EFM

۳-۷- الگوریتم مسیریابی SLM

۳-۸- الگوریتم مسیریابی  SNWE

۳-۹- الگوریتم های مسیریابی پیشنهادی Torus

فصل ۴- کنترل و نظارت متمرکز در شبکه روی تراشه

۴-۱- کنترل و نظارت متمرکز در شبکه روی تراشه

۴-۲- ساختار کلی شبکه کنترل و نظارت

۴-۳- مسیرهای ارتباطی در شبکه کنترل و نظارت

۴-۴- سوئیچ شبکه روی تراشه با قابلیت پشتیبانی از شبکه کنترل و نظارت

۴-۵-نحوه ارسال و دریافت اطلاعات

منابع و مراجع

فهرست شکل‌‌ها:

شکل ‏۲‑۱: شبکه روی تراشه و سیستم روی تراشه

شکل ‏۲‑۲: ساختار کلی شبکه روی تراشه

شکل ‏۳‑۱سوییچ

شکل ‏۳‑۲الگوریتم XY

شکل ‏۳‑۳ الگوریتم WFM

شکل ‏۳‑۴: الگوریتم NLM

شکل ‏۳‑۶الگوریتم NFM

شکل ‏۳‑۷Torus

شکل ‏۳‑۸الگوریتم EFM

شکل ‏۳‑۹الگوریتم SLM

شکل ‏۳‑۱۰الگوریتم SNWE